 Gości Online: 1
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych użytkowników: 318
Nieaktywowany Użytkownik: 891
Najnowszy Użytkownik: baszczak
|
|
| Michael Hjorth & Hans Rosenfeldt: Ciemne sekrety (Jarosław Pędras) |
Tytuł w pełni odzwierciedla ponurą, przytłaczającą rzeczywistość. Nie ma tu "kryształowych", idealnych postaci. Każdy z bohaterów nosi w sobie głęboko ukryty w zakamarkach duszy tytułowy "ciemny sekret". Czy warto zabijać, by nie ujrzał światła dziennego? To pytanie otwarte.
Tajemniczy osobnik, który "nie był mordercą", ukrywa w podmokłym lesie zwłoki zamordowanego chłopca. W wyniku prowadzonego śledztwa są stopniowo odkrywane ludzkie, skrzętnie skrywane tajemnice. Nic nie jest tu proste, jak w typowym skandynawskim thrillerze. Rozwiązania rodzą ból, niszczą i tak nadszarpnięte więzi rodzinne, niwelują pozycje społeczne i stanowiska.
Podczas lektury Zadajemy sobie pytanie: czy musiało dojść do zbrodni? Czy gdyby ludzie umieli ze sobą rozmawiać, budować wzajemne relacje i porozumienia, udałoby się zapobiec niepotrzebnej tragedii? Oczywiście, nie!
W książce po raz kolejny odsłaniana jest wszechobecna patologia. Każdy posiada własne drugie, destrukcyjne oblicze, własnego "potwora". Nie jest od niego wolny także główny bohater, Sebastian Bergman, znany psycholog policyjny. Nawet on nie jest w stanie stawić czoła swoim mrocznym sekretom. Zresztą nawet nie chce, poniekąd słusznie jest nazywany "wzorcowym socjopatą". Czy ma na to wpływ jego tragiczna przeszłość, a może ma już taki jest od urodzenia? Tego nie
wiemy do końca. Jest niewątpliwie wybitnym profilerem, dzięki jego wnikliwej ocenie i analizie schwytano niejednego przestępcę.
Trzeba przyznać, że to intrygujący bohater, można go polubić i jednocześnie znienawidzić. Odgrywa on ważną rolę w prowadzonym dochodzeniu w sprawie tajemniczego zniknięcia chłopca, ucznia elitarnego liceum. Szkoła, również ma niejedno do ukrycia.
Autorzy bezlitośnie obnażają patologiczne stosunki panujące między uczniami a nauczycielami, a także poruszają problem mobbingu młodszych. Na porządku dziennym w powieści jest ranienie innych, skupienie się wyłącznie na własnych zachciankach i egoistycznych pragnieniach.
Mimo blisko 500 stron, książkę czyta się szybko, jest wciągająca i nieustannie trzyma czytelnika w napięciu. Czekam niecierpliwie na kolejne odsłony tego autorskiego duetu, słusznie okrzykniętego najlepszym szwedzkim kryminalnym debiutem w 2010 roku.
Autor: Jarosław Pędras
|
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.
Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.
Brak ocen.
|
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
